Het is nu een maand geleden dat ik begonnen ben met schrijven op Typify. Typify is voor mij meer dan een blog. Het is een plek waar ik mijn gedachten kwijt kan. Overdag werk ik bij de gemeente, waar ik veel zie en hoor, maar waar weinig ruimte is voor reflectie. In de avonduren gaat de laptop open en komt Typify tot leven.
Ik gebruik Typify om na te denken over wat er speelt. Van politiek tot popcultuur, van kunstmatige intelligentie tot het straatbeeld. Alles wat me opvalt of raakt kan eindigen op Typify. Wat ik schrijf is een mix van observaties, vragen en persoonlijke meningen. Dingen die ik in mijn werk of gesprekken opvang krijgen hier een tweede leven.
De lezers zijn er nog niet in grote aantallen. Typify is nog een stille plek op het internet. Maar dat is oké. Voor nu schrijf ik voor mezelf en voor wie toevallig langskomt. Eén lezer die iets herkent of zich even gezien voelt is genoeg om door te gaan. Toch hoop ik dat Typify langzaam groeit en dat steeds meer mensen zich hier thuis voelen.
Ik heb mezelf een jaar gegeven. Na twaalf maanden kijk ik terug en bepaal ik of ik verder ga met Typify. Misschien nodig ik tegen die tijd ook gastschrijvers uit. Het lijkt me mooi als Typify meer stemmen laat horen. Meer mensen die net als ik de behoefte voelen om te duiden wat deze tijd typeert.
Typify 