We gaan pas in oktober stemmen. Dat is laat, zeker als je bedenkt dat het kabinet al maanden geleden viel. Waarom duurt het zo lang? En wat zeggen die maanden van politieke stilstand eigenlijk over ons land?
De val van het kabinet was voorspelbaar. Rechts had de macht gegrepen, maar viel uit elkaar nog voor de plannen echt vorm kregen. Wilders trok zich terug, de coalitie implodeerde, en de verkiezingen werden verplaatst naar oktober vanwege logistieke en politieke overwegingen. Maar de echte vraag is: wat heeft dit rechtse beleid de afgelopen twaalf jaar eigenlijk opgeleverd?
Elke verkiezing opnieuw wordt er geroepen dat migratie moet worden aangepakt. En elke keer weer gebeurt er vrijwel niets. Misschien is dat geen onvermogen, maar strategie:. Migratieproblematiek levert vooral stemmen op zolang het niet wordt opgelost. Een perfect politiek perpetuum mobile.
Tegelijkertijd is links uitgedund. De partijen die ooit streden voor arbeidersrechten en sociale mobiliteit hebben hun eigen succes niet overleefd. Dankzij links konden kinderen van arbeiders gaan studeren en die studerende kinderen stemden vervolgens niet meer op linkse partijen. De PvdA verloor haar achterban, GroenLinks nam de duurzaamheid over, maar ook dat thema wordt inmiddels opgepakt door partijen als D66 en de Partij voor de Dieren. En dus is de fusie tussen PvdA en GroenLinks vooral een poging om met een gedeeld verleden een toekomst te forceren. Maar of dat werkt, is de vraag.
Rechts daarentegen blijft de boventoon voeren, maar zonder richting. De woningmarkt zit muurvast. Jongeren komen niet aan een huis, gezinnen blijven noodgedwongen in te kleine huurwoningen zitten, en huizenprijzen zijn door het dak gegaan. En ondanks alle harde taal is de migratie-instroom nauwelijks veranderd. Er wordt geroepen over opvang, over grenzen sluiten, maar niemand bouwt aan een langetermijnvisie voor integratie. Nederland maakt dezelfde fout als in de jaren zestig. Alleen maar stoppen, nooit organiseren. Toen werkte het niet, nu ook niet.
Wat resteert, is een politiek vacuüm. Misschien verdient links een nieuwe kans, mits het zichzelf weet te hervormen tot een sociaal-groen alternatief met duidelijke keuzes. Of misschien is het tijd voor een middenkabinet met partijen als het CDA, die ooit het bindweefsel vormden tussen progressief en conservatief. Wat in elk geval duidelijk is: Nederland staat stil. En verkiezingen zijn alleen nuttig als ze ergens toe leiden.
Bedankt voor het lezen van dit artikel op Typify. We hopen dat het je iets heeft gebracht. Typify publiceert regelmatig nieuwe verhalen die passen bij wat Typify belangrijk vindt in deze tijd. Wil je op de hoogte blijven van Typify? Blader gerust verder of volg Typify voor meer scherpe observaties. Typify is er voor wie verder wil kijken.
Typify 