Er is geen feest in Nederland dat zich zo vlekkeloos heeft aangepast aan de wetten van de markt als Kerstmis. Wat ooit begon als een religieuze viering is uitgegroeid tot het grootste commerciële ritueel van het jaar. Bedrijven plannen hun campagnes maanden van tevoren, straten veranderen in verlichte winkelstraten en de eerste kerstliedjes klinken soms al in oktober. Kerst is niet langer alleen een feest van samenzijn, het is een seizoensindustrie geworden waarin emotie en consumptie hand in hand gaan.

De kracht van Kerst ligt in zijn veelzijdigheid. Het spreekt zowel het hart als de portemonnee aan. Iedereen kan er iets in vinden. Voor de één is het nostalgie, voor de ander een reden om te kopen. Waar de kerk vroeger het ritme van het jaar bepaalde, doen dat nu de winkelketens. Zodra de pepernoten uit de schappen verdwijnen, verschijnen de kerststollen. De overgang van Sinterklaas naar Kerst verloopt naadloos. De consument hoeft niet eens te kiezen. Hij blijft in hetzelfde rituele patroon van kopen, geven en ontvangen.

De commercialisering van Kerst is niet nieuw, maar ze heeft de laatste decennia een nieuwe intensiteit bereikt. Reclamecampagnes zijn niet langer bedoeld om een product te verkopen maar een gevoel. Warmte, familie, licht en liefde worden de verpakking van elke verkoopboodschap. Bedrijven verkopen geen spullen maar betekenis. Een kop koffie wordt een moment van verbinding, een trui een symbool van zorgzaamheid, een parfum een herinnering. Alles wat menselijk is, wordt in kerstglans gegoten.

De kerstboom zelf is een voorbeeld van hoe commercie en traditie samenvloeien. Ooit een Duits gebruik dat via de elite naar Nederland kwam, werd hij in de twintigste eeuw het symbool van de moderne huiskamer. De boom is niet langer een religieus symbool, maar een seizoensdecoratie geworden. Jaarlijks worden er miljoenen verkocht, echt of plastic, met of zonder verlichting, klassiek of minimalistisch. Zelfs duurzaamheid is een verkoopargument geworden. Wie geen boom wil kappen, koopt een duurzame variant. De moraal past zich aan aan de markt.

Ook de cadeaucultuur is sterk gegroeid. Waar vroeger Sinterklaas de rol van gever had, neemt Kerst die plaats langzaam over. Winkels adverteren met kerstdeals, webshops stromen vol met cadeau-inspiratie en de logistieke sector draait overuren. De data van PostNL laat elk jaar hetzelfde patroon zien: een piek van miljoenen pakketten in december. De handel in cadeaus is uitgegroeid tot een jaarlijkse economische motor. Achter de façade van gezelligheid schuilt een nauwkeurig geoliede keten van marketing, distributie en gedragssturing.

De Nederlandse consument lijkt zich daar nauwelijks aan te storen. Kerst voelt als onschuldig plezier, een pauze in een druk jaar. Toch is het opvallend hoe volledig het feest is losgekomen van zijn oorsprong. De kerstman, ooit gemodelleerd naar Sinterklaas, is nu de internationale mascotte van de consumptiemaatschappij. Zijn rode pak werd wereldwijd bekend dankzij een reclamecampagne van Coca-Cola in de jaren dertig. Sindsdien is hij het toonbeeld van de commerciële kerst geworden. Een lachende oude man die cadeaus brengt, niet uit geloof maar uit gewoonte.

Toch ligt achter de populariteit van Kerst meer dan enkel marketing. De moderne mens zoekt naar rituelen die houvast bieden in een seculiere wereld. Religie verdwijnt, maar de behoefte aan betekenis blijft. De commercie vult dat gat moeiteloos. Kerst wordt een ritueel zonder verplicht geloof, een feest dat iedereen kan vieren zonder ideologische lading. Juist dat maakt het zo succesvol. Het combineert saamhorigheid met keuzevrijheid. Niemand hoeft zich uit te sluiten, iedereen kan meedoen, zolang men maar koopt.

Sociologen zien in Kerst een voorbeeld van wat ze symbolisch consumentisme noemen. Mensen kopen niet alleen producten, maar ook identiteit. Een mooi gedekte tafel, glinsterende verlichting en een goedgevulde koelkast vertellen een verhaal over wie we willen zijn. Kerst laat zien dat status in Nederland niet alleen in geld wordt uitgedrukt, maar ook in beleving. Wie tijd en aandacht kan besteden aan een sfeervolle kerst, laat zien dat hij controle heeft over zijn leven. Dat maakt Kerst tot een vorm van zachte competitie onder vrienden en families. Wie heeft de mooiste boom, het beste diner, het betekenisvolste cadeau.

De media versterken dit beeld met eindeloze programma’s vol recepten, decoratie-inspiratie en kerstspecials. Zelfs streamingdiensten bouwen hun decemberaanbod rond sentiment en sneeuw. De samenleving lijkt collectief in één decor te stappen. Het is een theater waarin iedereen een rol speelt, en waarin gezelligheid bijna een verplichting is geworden. Wie niet meedoet, voelt zich buitengesloten. Daarmee is Kerst niet langer alleen een feest van keuze, maar ook een sociaal script dat moeilijk te ontwijken is.

Toch valt er iets positiefs te zeggen over deze moderne vorm van Kerst. De commercialisering mag ver gaan, maar ze herinnert mensen ook aan het belang van samenzijn. Achter de marketing schuilt een authentieke behoefte aan rust, warmte en verbinding. Misschien maakt dat het feest zo hardnekkig populair. Mensen weten heus dat reclames overdrijven, maar ze willen geloven in het beeld dat ze tonen. In een wereld vol conflict en haast biedt Kerst tenminste een tijdelijke illusie van harmonie.

De toekomst van Kerst in Nederland zal waarschijnlijk nog commerciëler worden, maar ook diverser. Nieuwe generaties vullen het feest op hun eigen manier in. Voor de één is het een spirituele pauze, voor de ander een culinair hoogtepunt of een moment om vrienden te zien. Bedrijven zullen die diversiteit blijven vertalen naar producten, want waar behoefte is, is markt. Toch kan de betekenis van Kerst ook opnieuw groeien als we het feest minder als verplichting zien en meer als kans tot echte verbinding.

Misschien is dat de paradox van Kerst in onze tijd. Het is tegelijkertijd het meest oprechte en het meest gemaakte feest van het jaar. Mensen kopen omdat ze willen voelen, en voelen omdat ze kopen. En ergens daartussen ligt nog altijd de oorspronkelijke bedoeling van het feest verborgen. Niet in de etalages, maar in de stilte die valt als de laatste winkel sluit. In dat korte moment zonder reclame en zonder lichtjes, keert Kerst terug tot wat het ooit was. Een zoektocht naar menselijkheid in de donkerste tijd van het jaar.

,